خدا رو شکر اون حالات نامساعد روحی خیلی کم شد و دوباره دارم آروم میشم چند تا کار کردم که بی تاثیر نبود اولش توی دوران اعتصاب برای خودم یک سرویس نقره خریدم که خیلی دوستش دارم و این تنبیهی برای جناب همسر خخخخ

دومیش گوش دادن یک چند تا فایل های فلسفی و امید بخش بود که به نظرم دیدگاه ادم رو خیلی عوض میکرد.کلا چند وقتیه من و همسر دیدمون نسبت به خیلی چیزها عوض شده.مثلا دیگه مثل قبل از اوضاع نامساعد و کشور بل بشو نمینالیم بجاش سعی میکنیم که بپذیریم ما فعلا در این جا زندگی میکنیم و اگر میتونیم باید کاری انجام بدیم وگرنه که صرف تاسف و انتقاد در جمع های دوستانه فقط لحظه هامون رو ازبین میبره و سودی نداره

یک برنامه هم هست به نام کتاب باز شبکه نسیم که به نظرم خیلی جالبه و اشخاصی که میارن واقعا کتاب بازان حرفه ای هستن و چقدر از بعضی از کتابها تعریف میکنن که ما فقط از اون اسمی شنیدیم و بس

دیگه اینکه امشب یک فیلم هم در همین راستای امید دیدیم به نام رستگاری در شاوشنگ که دیدنی بود و پیشنهاد میکنم ببینید

و بعد از فیلم چند تا تصمیم گرفتیم اول اینکه ما باید برای بهتر شدن دنیا کاری کنیم حتی خیلی خیلی کوچیک.باید کاری کنیم تا دنیا جای بهتری برای زندگی بشه.منظورم از کار اختراع و..... کارای بزرگ بزرگ نیست .به هم قول دادیم اگه کاری کنیم رفتاری در مقابل همیدیگه انجام بدیم که حتی یک نفر یک کوچولو درس بگیره ازش فکر کنم دِین مون رو انجام دادیم تصمیم گرفتیم بیشتر با هم صحبت کنیم از آرزوهامون از چیزهایی که آزارمون میدن و از دغدغه هامون....

نمیدونم چقدر بتونیم اون هم با وجود ادم درون گرایی چون من اما سعیمون رو میکنیم حتی اگه نتونیم اما قولش قشنگ بود