رنج نامه 7

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

خونه باغ

جمعه گذشته رفته بودیم باغ دوست همسری.باغ کوچیکی بود ولی پر از درخت و سبزه

پنجره رو که باز میکردی یک عالمه درخت و گل محمدی میدیدی که عطرشون مستت میکرد.بیرون روستا هم رود و کوه و درخت و....

خلاصه که بهشتی بودبرای خودش.خوش گذشت جای دوستان خالی

یکی از فانتزیهام اینه که خونه زندگیمون رو توی شهر بفروشیم و بریم توی یک روستای دور افتاده که هنوز دست نخورده مونده...کوچه هاش خاکی هست و نمای خونه ها کاه گلی....یعنی عاشق همچین جاییم.

کلی درخت و گل و سبزی خوردن بکاریم و روزها من و همسری تو باغمون بچرخیم و لذت ببریم.

تمام دکور خونه رو هم به سبک قدیم و سنتی میچینم همراه با کرسی.........یعنی میشه یک روز بی دغدغه زندگی کرد.....

***راستی چرا سبزی خوردن هام در نیومدن؟؟؟دریغ از یک دونه

***توی گلدون سبزی خوردن کاشته بودم

همسرانه

با وجود تمام بالا و پایینی های زندگی و اخلاق های خوب و بد مطمئنم همه ما همسرامون رو دوست داریم و نمیتونیم درد و رنج و بیماریشون رو ببینیم و حتی ارامشی درکنارشون داریم که وقتی نیستن تازه متوجه اون میشم.

**همسری چند روز ماموریت بود

**به خاطر سرگیجه رفت mri که خدا رو شکر بخیر گذشت

رنج نامه6

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

اخر هفته ایی که گذشت

بالاخره رفتم عروسی البته اجباری رفتم اصلا آمادگیش رو نداشتم به اصرار همسر رفتم.کلی کارای نکرده داشتم و همین طور امتحان زبان

اما رفتم عروسی خوب بود همه بودن خوش گذشت اما وقتی تنها میری و همه احوال شوهرت رو می پرسن که چرا نیومده بیشتر غصه ات میگیره تا اینکه شاد باشی.

اونجا که بودم از همسری خواستم که به موسسه زبان بره و اعلام کنه که من نمی تونم امتحان بدم.اما همین کار کوچیک رو هم جناب همسر خان انجام نداد و مجبور شدم برگشتن کلی التماس کنم تا از من دوباره امتحان بگیرن و این به شدت اعصابم رو بهم ریخته که چرا واقعا چرا کوچکترین کاری و قدمی برای ما برداشتن براشون اینقدر سخته.منی که هزار جا براش رفتم و هزار کار براش انجام دادم.از ثبت نام فوق لیسانس بگیر تا امضا قرارداد های دانشگاه و گرفتن برگه های امتحانی و هزاران کار دیگه

نمیدونم چرا شادی هامون هم مثل ادمیزاد نیست