دایی

دایی ها همیشه مهربون بودن و دوست داشتنی.من و همسر چون پسرخاله دختر خاله ایم دو تا دایی مشترک داریم و یک خاله که خاله هر کدوممون مادر زن و یا مادرشوهرمون هم هستن

مامان و خاله م (مادرشوهر) 15 ساله که با یکی از دایی ها قهرن به واسطه همسرش و تقربیا بزرگ شدن بچه های همدیگه و عروس و دامادشدنشون رو ندیدن و در مراسم عروسی من و همسر هم اون دایی نبود.

خیلی دایی مهربونی بود و با ما بچه های خواهر خیلی جور و صمیمی اما چند سالی هست که هیچ ارتباطی نیست.

و حالا پریروز فهمیدیم که دایی مهربونمون رفته پیش خدا

اون هم فقط با یک سرماخوردگی ده روز توی خونه تب و لرز داشته و بچه های بی غیرتش یک دکتر نبرده بودنش تا اینکه اون دایی دیگه وقتی میبینه چند روز از برادرش خبری نیست میره و میبینه خیلی مریضه و نای بلند شدن نداره و میبردتش دکتر و دکتر به خاطر عقونت زیاد بستریش میکنه و بعد از یک روز بستری در سن 60 سالگی تموم میکنه

خیلی درد داشت وقتی اینها رو فهمیدیم چون این دایی مثل یک مرد بعد از بازنشستگی مسافرکشی میکرد و بعد از اینکه میرسید خونه مثل یک زن تموم کارهای خونه رو انجام میداد.قسم میخورم که زن دایی هیچ وقت نمیدونست چی تو فریزرش داره تموم میشه و چی داره و تمام این کارها رو دایی م میکرد.حتی این اواخر شنیده بودیم که قسط های وام های بچه هاش رو که ازدواج کرده بودن هم پرداخت میکرد و حالا همون ها یک دکتر نبردنش

دایی م خیلی مظلومانه رفت خیلی.........

و از اون بدتر اینکه من و خاله م حتی نمیتونستیم برای مراسمش بریم وقتی زنده بود ندیدیمش حالا بریم سرخاکش

و مامانم با حال زار و بد و با استرس زیاد که الان زن دایی چیکار میخاد بکنه رفت مراسمش خیلی درد داشت که حتی نمیتونست درست برای برادرش زاری کنه

ماها زن هستیم بیاین هیچ وقت نزاریم همچنین اتفاقی بین یک خواهر و برادر بیوفته.اگه اونها خودشون باهم اختلاف داشته باشن بالاخره میگذرن از هم ولی اگه پای شخص سومی وسط باشه خیلی سخت میشه

مامانم میگفت اون دایی هم حال خوشی نداشته و میگفته که همه پشت و پناهم رفت اون هم چه ساده چقدر مفت

و حالا من بغض داره خفم میکنه و گریم بند نمیاد همسر هم به شدت ناراحته.با اینکه این دایی برای فوت بچم حتی یک زنگ هم نزد اما ما خیلی دوستش داشتیم

خاله قراره اینجا براش مراسم بگیره امیدوارم خدا به هممون صبر بده