از سختی های زندگی در ایران

خوب سفر طبق برنامه پیش نرفت .سفر ارومیه کنسل شد و به جاش یک پروژه در یک شهر جنوبی به اسم گچساران در استان کهکیلویه و بویراحمد فورس ماژور شد این شد که ما و خانواده همکار همسر که با هم همسفر بودیم  تصمیم گرفتیم حرکت کنیم به سمت گچساران.

از تبریز حرکت شروع شد میافت تقریبا ۱۳۰۰ کیلومتر بود و باید چند جا استراحت میکردیم خوبی مقصد این بود که از مکان هایی می گذشت که من و همسر تا حالا نرفته بودیم.اول رفتیم سنندج شب رو با هزار بدبختی هتل گرفتیم توی اینترنت جایی نبود و یا اگر هم بود هتل گرون قیمتی بود ما فقط برای خواب میخواستیم.در گوشی بگم که کمی هم با همسر توی ماشین بگو مگو داشتیم که باز هم مثل همیشه با کوتاه اومدن من ختم به خیر شد.نمیخواستم سفرمون خراب بشه .فردا صبح هم بعد از صبحانه تصمیم گرفتیم حرکت کنیم سمت کرمانشاه.کرمانشاه رو میخواستیم یکی دو روز بمونیم تا جاهای تاریخش رو ببینیم .ظهر کرمانشاه بودیم ناهار رو توی پارک خوردیم و همون جا هم دنبال جایی برای اقامت میگشتیم .هتل لاله بیستون۰ رو پیدا کردیم از شهر هم دور بود تلفن هم جواب نمیدادن.حضوری رفتیم و گفتن تمام اتاق ها پره اما به نظر اینطور نبود نمیدونم دلیل اینکه اجاره نمیدادن چی بود.بیستون هم که به خاطر شهادت تعطیل بود.دوباره راهی خود کرمانشا ه شدیم .یک هتل پیدا کردیم که قیمتا مناسب بود.اما چشمتون روز بد نبینه من یادم نبود که باید در این مملکت اسلامی شناسنامه و مدرک محرمیت داشته باشیم خخخ

هتلی به هیچ وجه راضی نشد اتاق بده حتی گفتیم برای خانم ها یک اتاق  و یکی هم برای آقایون بده گفت سر کی رو میخاین کلاه بزارید .باید برید اماکن نامه بیارید که زن و شوهرید

با هزار مکافات و سختی اماکن رو پیدا کردیم رفتیم داخل بماند که اون موقع شب درش بسته بود کلی زنگ زدیم تا یک نفر پیداش شد.

جناب سرهنگ فرمودن من از کجا بدونم شما زن و شوهرید یک مقدار اطلاعات پرسید مثل تاریخ ازدواج و .. کارت ملی هاگون رو گرفت و بالاخره مجوز رو صادر کرد.من هم بهش گفتم ما علاوه بر زن و شوهر پسرخاله دخترخاله هم هستیم یکم خوش و بش کرد و نامه رو گرفتیم و برگشتیم هتل مربوطه و نامه رو دادیم.

ادامه دارد