تعارف

ما ایرانی ها حتما باید در رفتار و گفتارمون با آدم های دیگه تعارف داشته باشیم و حتی این جزیی از احترام و شخصیت و ادبمون شده.اما در واقعیت اینه که این رفتار تا حد زیادی باعث آزار هر دو طرف میشه

یک مثال

همونطور که پست قبل گفتم ساعت یک شب پرواز داشتیم از اهواز به تهران و ما بعدازظهر دور و بر ساعت ۶ حرکت کردم به سمت اهواز .فاصله خرمشهر تا اهواز حدود ۱۰۰ کیلومتر و تقریبا یک ساعت زمان میبره.

از اونجا که وسایل زیادی داشتیم و با این وسایل نمیشد توی شهر گشت زد اول تصمیم گرفتیم بدیم امانت فرودگاه هرچی تماس گرفتیم با فرودگاه اهواز کسی جواب نداد که مطمئن بشیم امانات داره یانه.

همکار همسر به یکی از دوستانش در اهواز زنگ زد که موضوع رو ازش بپرسه ایشون اظهار بی اطلاعی کرد و وقتی در جریان امر قرار گرفت اصرار پشت اصرار که بیایید خونه ما.ما هم قبول کردیم که وسایل رو بزاریم اونجا و خودمون گردشی دو سه ساعته در شهر داشته باشیم.اما اصرار که باید بیایید خونه و شام رو در منزل ما باشید.

در نظر بگیرید ساعت ۷ و نیم ۸ شب بود و خانم خونه میخواست برای ما شام درست کنه در حالیکه ما به قصد دیدن شهر زودتر اومده بودیم ولی این خانواده نگذاشتن ما بریم بیرون . و ما چند ساعت رو درمنزل ایشون بودیم و جایی رو ندیدیم...

این لطف ایشون و مهمون نوازیشون بود در عین حال که دو ساعته شام آماده کردن و میدونم چقدر خسته شدن ولی ما بیشتر از اینکه در خونه اونها شام مفصلی بخوریم ترجیح میدادیم اهواز رو میگشتیم و از فلافلی های خیابون لشکر یک ساندویچ ساده میخوردیم که متاسفانه نشد

برای هر دو سمت این داستان در جهت تعارفات بیش از حد سخت گذشت