جان و جهانم

نمیدونم از کجا ولی یک دفعه جلوم ظاهر شدی موهات مثل همیشه جلوی صورتت بود.میخندیدی بهت گفتم برو گیره مو بیار موهات رو ببندم.رفتی اوردی و بستم مثل ماه شدی.

جالب اینجا بود که مامان و بابام هم بودن و من فکر میکردم اونها نمیتونن تو رو ببینن اما دیدن و داشتن باهات حرف میزدن ولی همگی میدونستیم یک جایی یک چیزی مشکل داره.

از خواب نازم پریدم.

مامانم وقتی دو سه هفته پیش اومده بود خونمون عکس دخترک رو کنار تختمون دید ازم خواهش کرد عکسش رو بردارم و منم برداشتم..