هلند

صبح شنبه ساعت ۸ و نیم از دوسلدورف بلیط قطار داشتیم به سمت  انسخده یکی از شهرهای  هلند که دوستانمون بودن قرار بود سه روز اونجا باشیم.

ساعت ۶ بیدار شدیم وسایلمون رو جمع و جور کردیم رفتیم لابی و صبحانه خوردیم کمی هم ایرانی بازی درآوردیم و میوه برای توی راه برداشتیم و بعد از صبحانه راهی راه آهن شدیم.

دوبار باید قطار رو چینج میکردیم که چون سکو ها یکسان بود کار سختی نبود و به راحتی انجام شد.در مقصد هم دوستمون اومده بود راه آهن .خونشون تا راه اهن حدود ۵ دقیقه فاصله داشت.با دو چرخه هم اومده بود.کلا هلند اصلی ترین وسیله حمل و نقلشون دوچرخه هست و همه جا هم مسیر دو چرخه دارن.

رفتیم خونشون.خونه نقلی و قشنگی داشتن با یک ویو زیبا.

اینم ورودیش

خانم و پسر خانواده از طرف مدرسشون جایی باید میرفتن و  بعد از دو سه ساعت آمدن.

ما هم چایی و ناهار خوردیم.

برای شب چند تا از دوستان ایرانیشون رو دعوت کرده بودن.

بعدازظهر هم یک دور کوتاه توی شهر زدیم مغازه ها ۷ شب همه بستن.

شب هم دوستان ایرانی دور هم جمع شدیم و از هر دری گفتیم که بیسش مهاجرت بود.

شام دورهمی

رستوران های شهر ساعت 6 بعدازظهر

تا ساعت ۱ شب بودن و بسیار خوش گذشت.برنامه ریزی کردیم که فرداش یعنی یکشنبه رو بریم آمستردام و دوشنبه هم بریم دهکده خیتورن.

هر چقدر دوستمون گشت نتونست ماشین رزرو کنه و همه کمپانی ها ماشین نداشتن.

فردا صبح ساعت ۸ بیدار شدیم و باز هم با قطار رفتیم به سمت آمستردام .حدود سه ساعت فاصله بود.ناهار و خوراکی و چایی هم برداشتیم همراهمون.

از تمام شهر ها به تمام شهرها با یکی دو تا چنج و به فاصله هر نیم ساعت قطار هست و حتی همون لحظه میتونی بلیط بخری و سوار شی.یعنی هیچ استرسی بابت اینکه بلیط نیست  کی برم چیکار کنم نداری.

آمستردام هم شهر قشنگی بود چند تا رودخونه از وسط شهر رد میشد و هوای بهاری و خوبی داشت ظهر یک جا لب رود زیرانداز انداختیم و ناهار خوردیم.منم یکی دو تا بارونی و ژاکت خریدم.

بازار گل هم داشت که پیاز گل های مختلف رو میفروخت

 هلند مواد مخدر آزاده و مغازه ها میفروشند کوکی و کیک هایی بود که ماریجوانا داشتند.

یک جا هم میخواستم ادکلن بخرم که ۵۰۰ یورویی دادم و فروشنده زد توی دستگاه و گفت نمیتونم قبول کنم یکم ترسیدم ولی ما از بانک ایران گرفته بودیم و این خیالمون رو کمی راحت تر میکرد به یک صرافی نشون دادم و خواستم ببینه فیک هست یا نه که خداروشکر گفت نه.

تا شب بودیم یکی دو تا جا رو رفتیم دیدیم و شب هم دوباره با قطار با دوستان برگشتیم شهرشون.

برای فرداش یعنی دوشنبه هم قرار گذاشتیم بریم دهکده خیتورن که بهش ونیز هلند میگن.فردا صبح بلند شدیم و راه افتادیم .هوا هم عالی بود .دهکده بی نظیر و رویایی بود رود وسط و دو طرف خونه هایی ویلایی پر از گل و چمن و دار و درخت قایق کرایه کردیم و خودمون شدیم ناخداش.مسیرش مشخص بود از بین درختان و خونه ها می گذشت و به یک دریاچه و جزیره میرسید .بهشت واقعی بود توی جزیره قایق رو پارک کردیم کمی نشستیم چایی خوردیم و دوباره حرکت کردیم خیلی از مسیر رو هم من رانندگی کردیم ببخشید ناخدایی

خلاصه که دو ساعت کرایه کرده بودیم ۵۰ یورو.

بعد از قایق سواری روی چمن ها نشستیم و ناهار خوردیم.

میخواستیم برگشت بخشی از مسیر رو دوچرخه کرایه کنیم و تا یک ایستگاه با دوچرخه بیایم که یکم ترسیدیم چون مسیر رو نمیشناختیم.

هلند پر از آسیاب بادی بود و یکی از نمادهای کشورشون بود

دوباره با قطار برگشتیم خونه دوستمون.اونجا من دو چرخش رو گرفتیم و توی خیابون دوچرخه سواری کردم .نگم از حسش که بی نظیر بود کاری که ما توی ایران برامون تابو هست اونجا بدیهی ترین کار ممکنه.

انقدر حجم دوچرخه سوار زیاد بود که در نگاه اول شوکه میشدی.

شب هم توی تراس قشنگشون شام خوردیم و خوابیدیم.

سه شنبه قرار بود بریم اوت لت های المان.دقت کنید از هلند رفتیم آلمان هر یک ساعت اتوبوس داشت و کلا هم یک ساعت راه بود.

من و همسر کفش خریدیم بسیار قیمت مناسب و ادکلنی که امستردام میخواستم هم با قیمت مناسب گرفتیم.

وسط پاساژ هم بستی فروشی داشت از همونایی که همه چی دارن و باید خودت پر کنی و سلف سرویس هست.گرفتیم و خوردیم خوشمزه هم بود.

 سریع برگشتیم چون برای ۱۰ شب بلیط برگشت داشتیم از آمستردام.

ساعت ۳ ظهر خونه بودیم چمدون ها رو بستیم بدون ناهار راهی شدیم چون یک ربع به چهار قطار داشت.

به صورت ضربتی در اخرین ثانیه ها سوار قطار شدیم خوشحال و خندان .یک ربع مونده بود که برسیم که بلندگوی قطار به هلندی اعلام کرد این قطار دیگه به فرودگاه نمیره  و با قطار دیگری برین.

ما که چیزی نفهمیدیم و راحت نشسته بودیم که یک دختری ازمون پرسید میدونید چی گفت گفتیم نه و به انگلیسی بهمون گفت قطار رو باید ترک کنیم.

از اطلاعات پرسیدم چیکار کنیم قطاری رو معرفی کرد که دو ساعت طول میکشید برسه فرودگاه.با تاکسی چک کردیم 120 یورو میگرفت مسیر 15 دقیقه ای رو.

با استیصال دوبار از اینفورمیشن پرسیدم که ما عجله داریم .یک قطاری رو معرفی کرد که یک ساعت توی راه بود.این خوب بود برامون.چون تاخیر داشت تونستیم سواربشیم .توی مپ نگاه میکردیم ببینیم چجوری هست و بعد از یک ساعت پر استرس رسیدیم.شانس اوردیم وقت داشتیم وگرنه ممکن بود هواپیما رو از دست بدیم.

یکم توی فرودگاه دور زدیم کارت پرواز گرفتیم و حرکت  کردیم به سمت وطن.هواپیما هم تاخیر داشت و به جای 10 حدود 11 پرواز کرد.ساعت 6 صبح دوبی بودیم و دوباره ساعت 12 ظهر با یک پرواز پر از مسافران ایرانی برگشتیم خونه.

پایان سفر