روز پنجم سفر

یکشنبه ۱۴ مرداد بود که تصمیم داشتیم بریم ونیز شهر مارکوپولو

نزدیک ظهر بلیط گرفته بودیم تا کمی استراحت کنیم .یکم آب لیمو عسل درست کردم کمی هم نمک قرقره کردم. هیچ قرصی هم همرام نبرده بودم.

وسایل رو جمع کردیم و رفتیم ونیز .حومه شهر خونه گرفته بودیم شبی ۵۰ یورو .خونه عالی و تمیز بود.

وسایل رو گذاشتیم شام کنسرو لوبیا خوردیم و حدود ۷ شب از خونه زدیم بیرون .با تراموا یک راست رفتیم ونیز از وسط دریا هم رد شدیم.

من بار دوم بود ونیز رو میدیدم و همسر بار اول.همسر خیلی خیلی خوشش اومده بود و میگفت چقدر قشنگه.هر شهری که می رفتیم میگفت این از شهر قبلیه بهتره.خخخ

میخواستیم کشتی سوار بشیم که گفتیم بهتره بزاریم برای فردا که هوا روشن باشه یکم تو کوچه پس کوچه های قشنگش قدم زدیم و چون تراموا ۱۲ شد تعطیل میشد برگشتیم .اینم چند تا عکس

شب خوابیدیم و صبح دوش گرفتیم وسایل رو جمع کردیم و ساعت ۱۰ از خونه زدیم بیرون و رفتیم ونیز .چمدون ها رو به لاگیج استوریج یا همون امانات خودمون سپردم و رفتیم قایق سواری.ساعت ۳ بلیط داشتیم برای میلان.خیلی قایق سواری بهمون نچسبید استرس برگشت رو داشتیم.فقط رفتیم یک جا ناهار خوردیم همسر پیتزا گرفت و من یک نمونه سالاد که همچی داشت از کلم برکلی و سیب زمینی و...

یکم که خوردم با همسر عوض کردیم.چشمتون روز بد نبینه که همسر فهمید سالاد هشت پاست دیگه نتونستیم ادامه بدیم و اومدیم بیرون.

دیدیم قیمتش گرون بود اما نمیدونستیم دلیل چیه.پیتزاش ۵ یورو البته یک اسلایس بود و اون سالاد ۱۰ یورو بود.

خلاصه که غذا نخورده رفتیم سوار قطار شدیم و حرکت کردیم به سوی میلان پایتخت مد اروپا

ناپولی

با قطاری رفتیم ناپولی که ۳۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت داشت اون ها رویاهای ما رو زندگی میکنن.

یک ساعته رسیدیم هم قطار عالی بود هم مسیر جذاب.

توی همه قطار ها هم پریز برای شارژ موبایل هست هم اینترنت رایگان.

اونم با این مسافت های کوتاه .اما قیمت قطار از اتوبوس هاشون خیلی بیشتره و حتی بیشتر اوقات از هواپیما.

اما هواپیما بدون بار هست و اگر بخوای بار بخری گرون در میاد اما اگر یک کوله داشته باشی به صرفه هست که با هواپیما بری.خلاصه که آپشن زیاد داری حتی برای همون قطار میتونی با سرعت های مختلف با قیمت های مختلف بخری.به تمام مقصد های مختلف.خودشون  با کانکت های مختلف بهت میدن ترکیبی حتی ممکنه قسمتیش رو با اتوبوس براتون ترکیب کنن طوری که کمترین معطلی رو داشته باشی.

رسیدیم ناپولی . گوگل کردیم جاهای دیدنیش رو .بازاری داشت که خیلی معروف بود پر از توریست و مغازه و رستوران

برای ناهار هم شنیده بودیم که پیتزایی معروفی داره باز هم با مپ تونستیم خیلی راحت برسیم رستوران معروفش.

این رستوران چیزی حدود 160 سال قدمت داشت و حتی عکس جد پدریشون که موسس رستوران هم بود زده بودن.خیلی خیلی شلوغ بود و صف سفارشش طولانی

پیتزاش خیلی باب میل ما نبود فقظ نونش روی هیزم پخت میشد که خوب خوشمزه بود.زیاد هم معطل شدیم تا سفارشمون رو اوردن که موقع حساب کردن من بهشون گفتم هیچ رقمه انگلیسی نفهمیدن با گوگل ترنسلیت به ایتالیایی بهشون نشون دادم که فقط گفتن sorry دوتا پیتزا با طمع مارگاریتا و یک چیز دیگه بود که الان یادم نیست قیمتشون هم شد 12 یورو.

از رستوران که اومدیم بیرون هوا واقعا گرم و شرجی شده بود.اصلا قابل تحمل نبود باز هم با مپ گشتیم و اتوبوسی رو پیدا کردیم که بره لب ساحل.

یکی از مشکلاتی که داشتیم خرید بلیط اتوبوس و مترو بود خودشون همه رو انلاین میخرن و ما باید میگشتیم جاهایی و یا دستگاه هایی رو پیدا میکردیم که پول نقد قبول می کردن چون توی کارتمون خیلی پول نبود.

رفتیم لب ساحل و حیرت زده شدیم دو تا کشتی کروز وایستاده بودن و مردم اروم اروم سوار میشدن.ابهتی داشت.درست مثل یک برج روی آب.

راستش ما اول سفر میخواستیم یکی از این کشتی ها رو بوک کنیم تو سایتش مشخصاتمون رو وارد کردیم و گفتن بهتون خبر میدیم بعد ایمیل زدن که چون ایرانی هستین متاسفانه نمیتونیم براتون بوک کنیم. باید رزیدنت جایی دیگه باشین و اکانت بانکی داشته باشین که ما هیچ کدوم رو نداشتیم و قضیه فیصله شد اما الان داشتیم از نزدیک میدیدیم.

یکم عکس گرفتیم و رفتیم جایی که شنا میکردن همسر کمی شنا کرد  و کمی از شهر عکس گرفتیم واقعا شهر زیبایی بود.

و رفتیم که دوباره با اتوبوس برگردیم رم.علایم سرماخوردگی و بی حالی داشتم و خیلی خیلی خسته بودم پاهام هم آبله زده بود .کل مسیر رو خوابیدم.

فردا قرار بود رم رو ترک کنیم و بریم ونیز زیبا 

روز دوم و سوم

روز دوم صبح زود بیدارشدیم تا هوا سردتر هست بریم بیرون

هواشناسی ایتالیا هشدار گرما داده بود البته که ماکزیمم ۳۶ درجه بود اما هم شرجی بود هم باید بیشتر روز رو پیاده و یا توی افتاب راه میرفتیم.

فقط خوبیه ایتالیا این بود که شیر آب توی همه خیابوناش داشت و ابش عجیب سرد بود. رفتیم سمت مکان های تاریخی.بلیط اتوبوس هم ۲۴ ساعته خریدیم که راحت باشیم.

کولوسئوم رو دیدم که قیمت بلیطش هم نفری ۱۸ یورو بود.واقعا هم زیبا بود .تا ساعت ۲ بیرون بودیم و دیگه داشتیم کلافه میشدیم با اتوبوس دوباره برگشتیم خونه و بالاخره پاستاها رو خوردیم خیلی هم خوشمزه بود و میگفت که به سبک دوستش که ایتالیایی هست درست کرده.راستی شب قبلش هندوانه خوردیم و اصلا دیگه شام نخوردیم و پاستا موند برای امروز.

دیدن آدم های متفاوت که هر کدوم با وسیله نقلیه های جور و واجور رفت و آمد میکنن واقعا قشنگه.

هر چقدر نرم افزار های مختلف نصب کردیم نتونستیم اسکوترهای برقی کرایه ای رو سوار بشیم .وسیله ای که راحت یک سوم شهر باهاش رفت و امد می کردن.

برای رم سه شب خونه گرفته بودیم.یعنی فقط فرداش وقت داشتیم که قرار بود بریم واتیکان.کوچکترین کشور دنیا داخل ایتالیا با سرود ملی و پرچم و سیاست جدا.

جمعیت واتیکان ۱۰۰۰ نفر هست که اغلب مسیحی هستن و پر از کلیسا هست و مادر روحانی و پدر روحانی زیاد میبینید.کلی هم توریست داره.

دور تا دورش هم مثل قلعه ها دیوار داره.

باور نمیکنید اگر بگم صف خرید بلیط بازدید از کلیساهاش چند صد متر بود؟؟؟

اونم زیر افتاب و توی گرما

یکم داخل واتیکان گشتیم دائم بطریهامون رو پر از آب میکردیم و میخوردیم .یکم میوه و بیسکوییت هم همراهمون بود.

ساعت دو سه بود که برگشتیم خونه.ناهار خوردیم و خوابیدیم.

بعدازظهر هم رفتیم لب رودخونه و تا شب همون سمت بودیم و تماشا میکردیم.

قرار شد یک شب دیگه هم بمونیم رم و فردا صبحش بدون وسایلمون و با یک کوله رفتیم سمت ناپولی یکی از شهرهای ساحلی ایتالیا.

سفر۱

ساعت ۱۱ شب رفتیم فرودگاه امام ،پروازمون امارت بود و  توی دبی توقف داشت به مدت و بعد هم  حدود ۵ ساعت پرواز.

هواپیما غول بزرگی بود  بویینگ ۷۷۷ که خیلی نو و تمیز بود و حدود ۵۰۰ تا مسافر میگرفت.پذیرایی عالی بود و به قول همسر پول بلیط حلالشون باشه.

متاسفانه نمیتونم عکس بزارم شما هم مشکل دارین؟

حدود ساعت ۲ ظهر به وقت ایتالیا رسیدیم رم.خوشبختانه سیم کارت داشتیم و مشکل اینترنت نداشتیم.سریع به صاحب خونه پیام دادم ما رسیدیم.

با گذر از سفر طولانی از گیت چک پاسپورت گذشتیم و هیچ سوالی نپرسیدن.

پیدا کردن مسیر خونه یک مقدار برامون مشکل شده بود.نمیفهمیدیم کجا باید سوار شد چجوری باید بلیط گرفت .یکی دو ساعتی معطل شدیم و بالاخره بلیط بخشی از مسیر رو گرفتیم نفری ۱۸ یورو!!!!

باقی مسیر رو تا خونه هم با مترو رفتیم اون هم کمی مشکل بود که به کدوم سمت و لاین باید رفت مخصوصا اینکه دو تا چمدون هم داشتیم و نگم براتون که هوا هم بسیاااار گرم بود و کلی خورد توی ذوقمون. بیشتر سختیش هم بابت این بود که ما باید بلیط ها رو به صورت نقد میخریدیم و کردیت کارت خواهر خیلی موجودی نداشت.

با لوکیشنی که دختر از قضا کرمانی برامون فرستاده بود رسیدیم خونه.

قسمت سخت ماجرا این بود که خونه کولر نداشت البته یکی از اتاق ها فقط داشت.کلا چون گرما زیاد تو ایتالیا و اروپا موندگار نیست اکثر خونه ها ایر کاندیشن ندارن و یک چیز معمول هست.

خسته و کلافه بودیکم استراحت کردیم و رفتیم بیرون که هوا بهتر بود.

راستی صاحب خونه برامون پاستا ایتالیایی درست کرده بود و چون ما تو هواپیما خورده  بودیم گذاشتیم برای شب

یک چیز دیگه هم که مهمه اکثر کشورهای پیشرفته اروپایی کسی بلیط اتوبوس  رو در ابتدا چک نمیکنه شما سوار میشه اما هر لحظه ممکنه مامور بیاد و بلیط رو چک کنه اگر نزده باشی ۷۰ یورو جریمه میشه و هیچ دلیلی هم پذیرفته نیست.

شب همسر رفت تو تراس خوابید منم توی اتاق چون خسته بودیم و شب قبل نخوابیده بودیم بیهوش شدیم شام هم نخوردیم فقط یک هندوانه خریدیم و اونو خوردیم که قیمتش کیلیویی ۱ یورو بود.

نصفه شب صاحب خونه در اتاقمون رو زد که اینجا به خاطر اینکه حفاظ خوبی نداره غیر قانونی هست تو تراس خوابیدن و همسر اومد توی اتاق.

انقدر از گرما کلافه بودیم که تصمیم داشتیم خونه رو فرداش عوض کنیم اما از شانس خوبمون صاحب خونه رفت مسافرت و اتاقش رو که اسپیلیت سیار داشت داد به ما و مشکل حل شد.

فرودگاه

برای بار هزارم فهمیدم من آدم مهاجرت نیستم.

دیدن گریه شون دردناکه

بعدا نوشت:ظاهرا این پست باعث سو تفاهم شده 

گریه ادم هایی رو گفتم که از خانوادهاشون جدا میشدن.نه خودم